Ottolenghi

Við hjónakornin skruppum út að borða síðastliðinn föstudag (það er ekkert betra en að stinga af út í myrkrið, vita af einhverju spennandi að smakka handan við hornið og vita af börnunum í góðum höndum). Við höfum ætlað okkur að fara lengi en ekki látið verða af því fyrr en núna. Við urðum ekki fyrir vonbrigðum. Við fórum sem sagt á Ottolenghi (sem þið gætuð kannast við út frá Ottolenghi, Plenty og Jerusalem uppskriftabókunum). Ottolenghi notar mikið grænmeti, allt ferskt, helst ekki aðflutt og almáttugur, maturinn er dásamleg bragðsprengja.

Ottolenghi er dýr en kannski ekki miðað við marga aðra staði. Mælt er með 3 diskum á mann (það eru ekki forréttir og eftirréttir eins og tíðkast, maður fær sér nokkra diska í staðinn) og ég náði að borða 2 en Jóhannes hefði hæglega getað borðað 4 eða fleiri. Þetta er svo sem ekki spurning um að belgja sig út heldur fara þægilega saddur frá borði (eins og alltaf). Mig hefði langað að prufa fleiri rétti en það hefði verið græðgi. Hérna eru nokkrar myndir sem eru svo sem ekki í góðum gæðum en þær eru teknar á símann minn. Athugið að aðalborðið er langborð fyrir miðju staðarins og sést ekki á myndunum. Ég mæli hiklaust með því að prufa staðinn (aðeins hægt að panta borða á Islington staðnum) og þá þarf að panta með góðum fyrirvara (oft nokkurra vikna). Annars má koma við og grípa með sér eða reyna að fá borð fyrir hádegismat.

Ottolenghi séð innan frá

Einnig séð utan frá, krítartaflan fræga sem er framan á Plenty bókinni sést þarna í hægra horni

Sýnishorn af matseðlinum sem breytist daglega

Meiri matseðill....slef

Ég næ engan veginn að festa á filmu fallegt útlit né dásamlega bragðið af matnum

Horft í átt að útidyrunum og eftirréttarborðinu

Nýjasta bók þeirra félaga Yotam Ottolenghi og Sami Tamimi, Jerusalem