Bloggið

Það eru margir staðir í London í uppáhaldi. Til dæmis heilsubúðirnar og öll þessi frábæru kaffihús í kringum okkur (aðallega rekin af Áströlum eða Ný Sjálendingum því Bretar kunna bara að reka Starbucks, Costa og Nero‘s og svoleiðis keðjur) þar sem allir eru farnir að þekkja okkur og heilsa (enda fastagestir). Garðana grænu og British Museum (ásamt National Gallery, National Portrait Gallery o.fl., ofl.) elska ég líka. Einn staður á þó sérstakan stað í hjarta mínu en það er Pollock‘s Toy Museum. Algjörlega týndur staður og ekki í alfaraleið túrista. Ég labba fram hjá honum á hverjum degi þegar ég fer með eldra Afkvæmið á leikskólann og þó að hann sé svona týndur er fólk sem kemur alls staðar að úr heiminum til að skoða hann. Einn hópur kom sérstaklega frá Bandaríkjunum einungis til að skoða þetta pínulitla safn í húsi sem er skakkt og bogið. Ég hef leitt hópa af ítölskum skólakrökkum þangað (því ég er týpan sem er alltaf spurð til vegar...veit ekki hvers vegna), og í fyrradag var það fjölskylda frá Frakklandi sem var áttavillt og var að reyna að finna Pollock‘s Toy Museum. Að innan er staðurinn jafnvel sætari en að utan. Hann er svo þröngur að maður þarf að smokra sér fram hjá varninginum. Það er hvergi Disney að sjá, né Mattel, né Fischer Price, ekkert Barbie og ekkert BabyBorn. Einungis vörur frá litlum framleiðendum, oft handgerðar eru í boði og einungis alvöru leikföng, trébílar, xylophone-ar, dót sem snýst í vindi (litlar myllur eins og maður átti í gamla daga), alls kyns dót til að setja saman sjálfur, trépúsl, handgerðar dúkkur o.fl., o.fl. Varningurinn er alls ekki dýr heldur sem er með ólíkindum miðað við hversu lítill lagerinn er.

Á efri hæðinni er leikfangasafn og það kostar ekki nema 5 eða 6 pund inn. Fyrir fólk sem hefur gaman af sögu eða leikföngum, eða brúðuleikhúsum þá er þetta staðurinn sem þið ættuð að heimsækja. Ef þið finnið Habitat á Tottenham Court Road eruð þið ekki langt undan en Pollock‘s Toy Museum er bara í 1 mínútu göngufjarlægð. Svo þegar þið eruð búin að fara í leikfangabúðina sætu (sem fékk Brighter London Award árið 1973 eins og sést á verðlaunaplaggi fyrir utan búðina og er ótrúlega sætt að sjá þó að 40 ár séu liðin frá verðlaununum) þá getið þið annað hvort fengið ykkur te á Yuumcha kaffihúsinu eða farið í Planet Organic heilsubúðina og fengið ykkur að borða eða smoothie eða kaffi eða eitthvað annað gott. Þetta horn hefur verið á leið minni á mínum daglega göngutúr í langan tíma og ég brosi alltaf þegar ég labba fram hjá. Frábær staður fyrir fólk með börn (mínus plássleysið en geyma má kerrur fyrir utan) eða bara fólk sem langar að vera barn í sér í smá stund.

Hér eru nokkrar myndir af húsinu (reyndar bara teknar á iphone-inn).

Þar sem margir eru farnir að huga að páskaeggjainnkaupum þá langar mig að deila með ykkur þessum hugmyndum hér fyrir neðan. Það er nefnilega fátt eins verulega óhollt eins og páskaeggin sem standa keik í stífu plastinu í tonnatali í verslunum landsins þessa dagana. Þau eru voða falleg og verksmiðjuframleidd, það vantar ekki. Skreytt alls kyns plastfígúrum (til að börnin suði meira), með alls kyns sykurblómum og fyllt alls kyns emmmm „góðgæti“.

Elsku fólk (sérstaklega foreldrar). Áður en þið kaupið eggin, lesið þá utan á innihaldslýsingu þeirra. Metið hvort að ykkur finnist þess virði að börnin borði aukaefni, gerviefni, litarefni, bragðefni, hreinan sykur o.s.frv. Eða bara yfir höfuð hvort ykkur finnsit í lagi að borða innihaldið sjálf (þó þið eigið engin börn). Ef svarið er já, hættið þá að lesa hér. Ef svarið er nei, getið þið lesið áfram.

Sko. Það væri allt í lagi ef börnin borðuðu óhollustu EINU SINNI á ári, að leyfa þeim að borða öll þessi efni. En börn borða drasl allan ársins hring, í afmælum, á jólunum, í fjölskylduboðum, í búðinni, á nammidögum, í miðri viku, í skólanum, á leikskólanum. Allan.ársins.hring. Það er sykur í skinku og rotvarnarefni í kjúklingi, aspartam í jógúrti og þúsund og átta ógeðs-efni í sælgæti. Páskaegg eru drasl og eiga ekki að fara inn fyrir varir barna (eða okkar). Punktur. Og það er engin afsökun. Ég á tvö lítil kríli, hef minni en engan tíma og á meðan þau hanga í fótum eða handleggjum, er samt hægt að henda í hollara páskaegg. Tekur svo til enga stund. Og lokafurðin er heimatilbúið góðgæti sem inniheldur hrásykur, dökkt súkkulaði eða carob (mín borða carob eingöngu) og ekkert drasl. Ekkert rusl. Engin skrýtin efni. Ég er ekki að mæla með því að fólk segi nei við börnin um að fá páskaegg....bara ekki DRASL páskegg. Og börn og fullorðnir eru himilifandi með afraksturinn.

Af því að ég ákvað að ekki væri nóg að þrusa yfir ykkur, heldur yrði ég að sýna það í verki líka, henti ég (bókstaflega) saman þessum hérna hugmyndum fyrir neðan á meðan 21 mánaða stubburinn lúrði og sú þriggja ára var lasin heima, ekki nógu lasin til að liggja í sófanum en nógu lasin til að vera hundúrill í skapinu (en að fá að sleikja skeið af carobi getur bjargað miklu). Svo það var ekki einu sinni besta ástandið á heimilinu. Síðasta myndin var tekin um það leyti sem stubburinn var að vakna úr lúrnum (1.5 klst) svo þið sjáið að þetta þarf ekki að taka tíma. Það geta allir fundið 1-2 klst. Galdurinn er að búa ekki til sjálft páskaeggið, sem er þó hægt ef þið nennið (og ég hef oft gert mitt eigið páskaegg líka). Hér er ég búin að kaupa nokkur páskaegg sem voru til skrauts og fylla þau af góðgæti. Athugið að ekki þarf að gera konfekt eða neitt slíkt ef þið viljið ekki, það má hreinlega brjóta nokkra mola niður af góðu súkkulaði og nota þurrkaða ávexti. Upplagt fyrir þá sem eru með t.d. einhvers konar óþol, þá má vandlega stýra því sem fer ofan í eggið. Svo má skrifa persónulegan málshátt og setja með.

Carobið sem ég nota er án alls sykurs, hreint, lífrænt framleitt og er frá Siesta. Ég mæli með að þið kaupið af netinu ef þið viljið prófa það. Súkkulaðið sem ég nota er frá Green & Black's en ég hef líka notað önnur með góðum árangri. Það getur virkað kostnaðarsamt að kaupa inn í framleiðsluna hér fyrir neðan en athugið að allt þetta dót getið þið notað aftur og þarf bara að kaupa einu sinni (nema hráefnið auðvitað en páskaegg keypt út úr búð eru jú fokdýr hvort sem er).

Innkaupalistinn:

• Carob eða súkkulaði, hvítt, ljóst, dökkt  (magn fer eftir smekk) - lífrænt framleitt og með hrásykri
• Páskaegg úr pappa eða öðru, eða páskapokar eða eitthvað slíkt sem má finna víða (fengust minnir mig í Tiger eða álíka verslunum)
• Siliconmót fyrir lítil páskaegg eða konfekt (fást í Hagkaupum held ég)
• Þurrkaðir ávextir, hnetur, ristuð fræ eða hvað sem ykkur dettur í hug
• Páskaeggjamót ef þið viljið gera ykkar eigið páskaegg (fengust í Pipar og Salt)
• Páskaungar, páskaborðar eða annað páskalegt dót
• Ef til vill málsháttur

Einfaldar súkkulaðiskeljar úr hreinu 70% lífrænt framleiddu súkkulaði með hrásykri

Heimatilbúið konfekt úr mjólkursúkkulaði, hvítu súkkulaði og 70% súkkulaði (allt lífrænt framleidd, með hrásykri).

Heimatilbúna konfektið í páskapoka.

Hollasta páskaeggið, með þurrkuðum ávöxtum (aprikósum, bönunum, döðlum), cashewhnetum og dökku og ljósu súkkulaði (lífrænt framleitt með hrásykri). Upplagt fyrir þá sem eru með óþol en einnig fínasta páskagjöf fyrir einhvern sem manni þykir vænt um.

Nú er bara að bretta upp ermarnar!

Eplakaka

Var að taka mynd af þessarri köku sem var myndalaus og hálf allsber á vefnum :) Kakan er glúteinlaus og mjólkurlaus og mjög einföld í framkvæmd :)

Maður er alltaf að uppgötva leynda hæfileika (eins og t.d. að teikna, elda mat o.fl.). Í fyrradag varð eg mjög impressed varðandi það hversu hratt ég hugsa. Á leifturhraða má segja. Ég fékk mér nefnilega kaffi á „staðnum sem ekki má nefna á nafn“. Það misskilja mig allir og halda að ég fíli Starbucks af því mér þyki kaffið þar gott. Ástæðan fyrir því að ég fer á Starbucks er einmitt af því það er ekkert kaffibragð. Jóhannes vill ekki (eða þykist ekki vilja) skilja það. Og fussar og sveiar. Ég fæ mér mjólkurdrykk með kaffibragði...frekar en kaffi. Og það er minnsta kaffibragðið á Starbucks. Þar hafið þið það.

Mér finnst alltaf jafn gaman að koma sem „fastakúnni“ á þessa staði hér í kring því í 8 milljón manna borg er ekkert sjálfgefið að afgreiðslufólkið þekki mann og heilsi kumpánlega. Allir staðirnir hér í kílómetra radíus eru svona staðir þar sem við erum fastagestir. Af þessum sökum finnst mér ég ekki búa í útlöndum....nema um daginn þegar ég var lokuð inni í 5 daga frá morgni til kvölds með tvö lítil og veik börn sem voru gagngert að reyna að myrða hvort annað....og komst ekki einu sinni út með kúkableiurnar......það var ekki hápunktur lífsins verð ég að segja. Á 6. degi fór ég út og fannst ég vera í útlöndum. Meira að segja var heimilislausi nágranni okkar (þessi í svefnpokanum) fluttur.

En já, ég var að kaupa mér kaffi. Þetta var einmitt stuttu eftir að ég gat loksins losnað út (með aðstoð Sigríðar barnapíu)....börnin voru ekki búin að sjá hana í 2 mánuði en föðmuðu hana (dauðfegin að sjá annað andlit en mitt) og ég hljóp út, 30 mínútum síðar. Fyrsta stopp var kaffi, alein. Ég stóð fyrir framan afgreiðsluborðið og litli brúnhærði Ítalinn með grænu augun og eyrnalokkinn horfði á mig. Hann sagði brosandi, flagaralega og orðrétt.....“Vá, þú lítur út eins og grísk gyðja í dag“. Eftirfarandi fór í gegnum kollinn á mér á 0,6 sekúndum: „Já, vá, hárið er nú ekki allt í heysátu, OG ég setti á mig eye-liner, OG ég er með maskara, OG ég er ekki í neinum blettóttum fötum í dag, ég er reyndar með sólgleraugun svo hann sér ekki eye-linerinn og maskarann en það skiptir engu máli, vá frábært að honum finnst þetta því það er svo gaman að heyra svona hól, æ hvað hann er sætur í sér og ég verð að vera duglegri að taka hrósi" (sem ég held alltaf að sé leynt háð)......áður en ég sagði „Takk fyrir! Og brosti hringinn“. Núll-komma-einni sekúndu síðar sá ég að afgreiðslumaðurinn varð vandræðalegur og svo stamaði hann...„öhhhhh.....já...uuuuuhhhh ég var að meina sko......eða....þú lítur vel út í dag líka“..... Og ég kíkti aftur fyrir mig. Þar stóð kona sem var eins og grísk gyðja. Og það var mun eðlilegra að hann teldi hana grísk gyðja heldur en mig. Það var greinilegt. En ég ákvað að vera jákvæð. Og dást að því hversu fljót ég var að hugsa um allt þetta sem ég var að hugsa áður en ég þakkaði fyrir hólið. Ég var kannski ekki eins og grísk gyðja og það voru kannski allir að flissa í röðinni.....En ég komst að því hversu fljót ég er að hugsa um eitthvað.....eins og elding eða blettatígur.......er það ekki eitthvað?

P.s. Í gær fór ég aftur og var að kaupa mér vatn og þá sagði þessi sami starfsmaður....„Vá aldeilis fallegur klútur sem þú ert með í dag (og ég leit aftur fyrir mig...enginn þar)”....„uuuujá takk, sagði ég...”...„ég gleymi andlitinu þínu alveg örugglega, en ekki klútnum”. Og hann meinti þetta í einlægni, honum fannst klúturinn það mikið fallegur. Ég er núna á því að hann þurfi kannski að fara á samskiptanámskeið.